ISANG LIHAM MULA SA ISANG KRIMINAL NA RAPIST AT DRUG ADDICT, PARA KAY PRESIDENTE DIGONG.

DEAR PRESIDENTE DIGONG,

Alam mo? galit  ako sayo. at isa ako sa matutuwa pag madadale ka,  malaking bawas ka sa balakid sa aming negosyo, ayokong manalo ka. kaya hindi kita ibinoto noong eleksiyon

Marami na akong nagahasang babae, may  iba nabuhay dahil nakatakas, pero karamihan sa biktima ko pinapatay ko, sinisilid ko sila sa sako saka itinatapon sa ilog, minsan sa mga liblib na lugar.

nung nakaraang araw nga may nabiktima ako, ang bata. sariwang sariwa mayor, ang sarap niyang tirahin habang umiiyak, pero wala akong paki! ang importante makaraos ako

Alam kong galit ka sa  mga adik na kagaya ko, wala din akong paki-alam, ang importante maraming laman ang bulsa ko, drug pusher din kasi ako, at miyembro ng isang malaking sindikato

Ngayon pa lang sinasabi ko na ito sayo,  hindi mo mabubuwag ang grupo ko, marami kami. at mahuli mo man ang mga kasamahan ko, ayos lang. madali lang gumawa ng shabu, at napakadaming lugar  na pwedeng pag taguan sa Pilipinas. isa pa. hindi lahat ng pulis at sundalo mahahawakan mo. madali lang paglaruan ang gobyerno ng bansa mo, kahit adik na sugapa ibubuwis ang buhay para lang masunod ang bisyo.

Presidente Digong, ginawa ko ang sulat na ito para iparating ang isang mensahe sa iyo.

OO  isa akong pusakal, kriminal, halang ang bituka at mamatay tao. lumaki ako sa iskwater, hindi ako nakapag aral, iniwan ako ng aking tunay na mga magulang apat na buwan daw ako, mula nun, nagpasa pasahan na ako ng kung sino sino.

Nabuhay ako at lumaki sa isang marahas na mundo, pinapainit ang gatas sa loob ng lata ng sardinas, na ang apoy ay kandila. Isang mundo na ang labanan na mga mababagsik at mga halimaw na uri, patibayan ng sikmura, patayan, saksakan at barilan ang naging mundo ko. habulan at taguan na walang humpay.

Wala akong respeto sa kapwa ko, gaya ng wala din akong hiya kahit kanino. wala akong pinag aralan, ang tanging alam ko lang ay ang mabuhay para sa sarili ko,  matira ang matibay yan ang prinsipyo ko.

Tuwing gabi, bago ako matulog, nag lalaro sa aking balintataw ang mga krimen na ginawa ko,  ang mga iyak ng mga babaeng ginahasa at napaslang ko, ang mga sumasabog na mga bomba, ang mga mukha ngsari saring tao. Tapos maiidlip na ako,  sanay na ako, para ngang hindi ako makatulog na hindi ginagawang sine sa imahinasyon ko ang mga kasalanan ko.

Konsensiya? wala ako nyan! pero ito ang isaksak mo sa sentido mo Mayor! Katulad din ako ng mga disenteng tao na naka kurbata at amoy pabango. na ang ginagahasa ay ang mga batas at konstitusyon ng bansa mo.

Nilalapastangan ang mga mahihirap at ninanakaw ang pondo ng gobyerno. hindi nga sila sugapa sa gamot tulad ko, pero sila ay gutom sa salapi at lapastangan sa sinumpaan nilang trabaho, hindi nga bat maging mahika sa halalan ay pinag aralan ng husto.

OO Kriminal ako, walang Puso, karumal dumal nga sa tingin niyo,  pero hindi ako naghuhugas ng kamay na gaya ni Pilato, haharapin ko ang bawat tingga ng bala na lalagos sa katawang lupa ko at babagsak ako na paninindigan ang mga krimen ko.

Ngayon at Presidente ka , Tapos na ang Bilingan, Kumpirmadong panalo ka na...
Pwede bang humingi ng pabor?

Unahin mong iligtas ang mga bata sa iskwater, dalhin mo sila sa isang magandang paaralan  upang matutunan ang kagandahang asal at kadakilaan. turuan niyo silang matakot, at gabayan sa matinong landas

Iligtas mo rin ang mga obrero sa laylayan ng kalawanging lipunan na ito. na patuloy na minamaltrato ng mga obispo sa oligarkiya na ang pananampalataya ay trapo

Higit sa lahat, tugisin mo ang mga katulad ko at gawing handog ang ulo sa mga pinunong banal na aso.

Ang aking karahasan ay simbolo ng napupugnaw na hustisya, ako ang lebadura sa tinapay na nag papaamag dito, ang aking mga dumi at burakay naging kagamutan ng kahinaan ng kapwa ko upang maging mahusay na rebelde at pagano

Tanggapin mo ang aming handog,  isang Bombang sasambulat sa mukha ng mga pantas at kritiko

Isa akong binhi na isinilid sa batuhan sa gitna ng disyerto,  tumubo sa alat ng hangin at pait ng  buhay, ang aking mga laman ay ugat ng kasakiman at mga pagnanasa, alindog ay dugo ng mga biktima

Ito ang aking kagandahan, ang aming sumpa sa bulok na lipunan na maling pimahalaanan.

Mabubuhay kami, at magpapatuloy sa pagka imortal dahil ang Pilipinas ay bayan ng mga Pusakal at kriminal. lagusan ng pintuan ng impiyerno at pugad ng mga ipokritong santo.

Hinabi ko sa dilim ng gabi ang mga  gunita at pakiusap na ito.

Alam kong ang kalayaan ng bayang ito ay malapit na, at ang aming mga araw ay paubos na.

SAna lang Presidente Digong!  sana lang..,

Sayo ko inihahabilin ang aming mga gunita. Hanggang sa muli nating pagkikita.

Inihahandog ko sayo ang aking  maruming dugo, na siya kong ginamit natinta

Tugisin mo kami mula sa dilim ng gabi gawin mo kaming palamuti upang ang aming bakas ay maging aral at mag kasilbi.

Naghihintay kami Presidente Digong! Dali! habulan at taguan pung tayo patay ang mahuli

Huwag ka lang magkakamali Digong  dahil gagawin naming pulutan ang iyong bayag at titi.